Zinsrevisies bij broddelen
Het ombouwen van een zin is heel normaal. Echter, als dit, net als bij herhalingen, te vaak gebeurt dan heeft dat een verstorende uitwerking op de communicatie. Bij broddelen komen zinsrevisies veel voor. Voorbeelden zijn: ‘Ik fietste, uh.. ik liep naar huis’. Of: ‘Toen gingen we naar Amsterdam… uh, o nee, eerst waren we nog in Utrecht en zijn we, ehm… zijn we.. koffie gaan dr-… nee, hebben we gewinkeld. Volgens mij. Of was het andersom?’
Soms kondigt een broddelende spreker de ombuiging van zijn zin (of zijn verhaal) zelf al aan. Bijvoorbeeld: ‘Wacht even, misschien kan ik het beter zo uitleggen…’. Of: ‘Misschien moet ik bij het begin beginnen.’
Zinsombuigingen zijn een kenmerk van syntactisch broddelen, ook wel dysfatisch broddelen genoemd. Ze leiden tot fouten in de structuur van een zin. Ironisch genoeg leert onderzoek ons dat mensen die broddelen deze fouten juist maken om een correcte zinsstructuur te construeren. Met andere woorden, ze gebruiken woord- of zinsherhalingen om meer tijd te winnen voor hun taalplanning. Mensen die broddelen hebben namelijk vaak het gevoel te weinig tijd hebben om hun gedachten te uiten. Toch zijn ze daartoe vaak prima in staat, zolang ze maar de tijd nemen. Tijd is daarom essentieel voor broddelende sprekers.
Meer weten over de kenmerken van broddelen? In het boek Te snel voor woorden lees je er alles over.